Świerk czy jodła?

Nie dla mnie.
Zostałam wychowana na sztucznej choince. Więc nie znam tego dylematu. Ktoś powie, że nie znam też zapachu żywej choinki. Owszem znam. Z lasu. Z parku. W końcu chodzę na spacery z Synem, prawda? Więc znam i wolę taki, w naturalnych warunkach, a nie na siłę wciskany w domowe donice, żeby stworzyć niezapomnianą atmosferę świąteczną.

Jestem po prostu zdania, że tę atmosferę tworzą ludzie, a nie choinki, nie bombki, łańcuchy, wypasione mniej lub bardziej prezenty. Nie gwiazdy, śnieżnobiałe obrusy, nie liczba potraw na stole, ba, nawet nie nieistniejący święty Mikołaj. Ludzie. Ci, co są na wyciągnięcie ręki, blisko nas. Lecz także ci, którzy pozostają bliscy naszym sercom, lecz z różnych przyczyn pozostają daleko (w sensie geograficznym). To ludzie są esencją świąt, tego czasu, który tak chętnie uznajemy za magiczny, choć prawdę mówiąc, zwykła codzienność może być pełna magii, jeśli tylko na to pozwolimy…

O choince krótko. O prezentach innym razem.
Tymczasem niech magia nas nie opuszcza. Także w tych szalonych przedświątecznych przygotowaniach, żebyśmy nie zagubili tego, co najważniejsze. Amen.