Druga natura kobiety?

Zastanawiam się czasami nad naszym społecznym „zaprogramowaniem”.
Mówi się „wyssać z mlekiem matki” – nie do końca się z tym zgadzam, ale trzeba przyznać, że wiele zachowań tkwi w nas głęboko, są zakorzenione, bo na im podobne patrzyliśmy całe nasze życie, od małego. I chcąc nie chcąc przenosimy je do swego dorosłego życia.Nie zamierzam skupiać się na wszystkich zachowaniach…
Dziś chodzi mi o jedno.

Co  jest takiego w nas, kobietach, że kiedy mamy wolny dzień, chwilę… to gdzieś tam zawsze musimy upchnąć sprzątanie? Powiedzmy sobie szczerze, żadnemu normalnemu facetowi nie przyszłoby to do głowy. Żaden facet, kiedy ma dzień wolny, sam z siebie nie zabiera się za szorowanie, garów, doprowadzanie kuchni do porządku, odkurzanie czy szorowanie podłóg. Facet wali się na kanapę z pilotem od tv, albo siada przed komputerem, albo wychodzi z kumplami na piwo, koncert, ale żeby tak z własnej inicjatywy chwycił za szmatę? No way!
A kobieta? Ha. Zawsze i wszędzie, jakby sprzątanie było jej drugą naturą.
Bo tu przetrę stół, i pozmywam, żeby gary nie stały w zlewie. Albo wstawię je do zmywarki, bo mężowi (partnerowi) zabrakło na to czasu. A, i jeszcze trochę odkurzę, bo jakieś paprochy leżą na dywanie. Dziecko zasnęło? To może tak po cichu zetrę kurze? Albo umyję kuchenkę?

A ja powiem tak: fajnie jest nie być idealną i nie mieć idealnego porządku w domu. Zresztą przy dziecku to mogę sobie o tym pomarzyć, zwłaszcza przy kreatywnym dziecku…
No dobra, nie przyklejam się do podłogi, ale nie spinam się cała w sobie, żeby podczas drzemki Ukochanego Syna wyczyścić dom na błysk.
Spokojnie wychodzę z założenia, że dom to nasza wspólna przestrzeń i nie jestem kapłanką Westy, której jedynym przeznaczeniem jest dbanie o domowe ognisko. Dbamy razem. Bo to nasz wspólny ogródek. I w tym domu każdemu należy się czas na leżenie na kanapie. Nie tylko mężczyznom.

Zatem dbajmy o siebie, kobiety. I o swoje zdrowie psychiczne, bo – powiedzmy sobie szczerze – ważne jest, by nie dać się zwariować… A zdrowie psychiczne kobiety jest równie ważne jak to mężczyzny. Czyż nie?